Το οστό βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση αναδιαμόρφωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του ανθρώπινου κύκλου ζωής. Υπάρχουν δύο τύποι κυττάρων στον οστικό ιστό (οστεοκλάστες και οστεοβλάστες). Το παλιό οστό αφαιρείται από τους οστεοκλάστες και το νέο οστό σχηματίζεται από τους οστεοβλάστες.

Αυτή η ισορροπία συνεχίζεται ως απάντηση στο μηχανικό στρες, στη γήρανση του οστικού ιστού, στη διαθεσιμότητα των κατάλληλων θρεπτικών συστατικών και σε ορμονικούς παράγοντες. Τα κατάγματα λόγω στρες είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας ανισορροπίας σε αυτόν τον κύκλο όπου η διάσπαση των οστών υπερβαίνει το σχηματισμό νέου οστού. Τα κατάγματα από στρες αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% των τραυματισμών υπέρχρησης που έχουν σχέση με τον αθλητισμό και είναι πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Μπορεί να εμφανιστεί επαναλαμβανόμενη και ακραία πίεση στο φυσιολογικό οστό (συνήθης σε δρομείς, στρατιωτικό προσωπικό, αγωνιστών δρόμου μετ᾽εμποδίων, γυμναστές και αθλητές ολυμπιακών άρσεων), Ωστόσο, κατάγματα μπορεί επίσης να προκύψουν από πιο φυσιολογικές πιέσεις που ασκούνται στο οστό με μειωμένη ικανότητα σχηματισμού όπως μπορεί να είναι η περίπτωση σε αθλήτριες με χαμηλή διαθεσιμότητα ενέργειας ή άτομα με ανεπάρκεια σε βιταμίνη D και ασβέστιο.

Όπως και οι μυϊκές καταπονήσεις, μια απότομη αύξηση του επιπέδου ή της έντασης της φυσικής δραστηριότητας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ένα κάταγμα λόγω στρες. Ομοίως, η κακή διατροφική κατάσταση λόγω θερμιδικού περιορισμού και υπερπροπόνησης από αθλητές φυσικής κατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα στρες. Τα συνήθη σημεία για κατάγματα λόγω στρες περιλαμβάνουν τη λεκάνη, την κνήμη, το μηριαίο οστό, τους ταρσούς και την περόνη (May & Marappa-Ganeshan, 2022).