Η βασική συγγραφέας, καθηγήτρια Prue Cormie από το Australian Catholic University, σημείωσε ότι η παραπάνω επισήμανση περιέχει “αδιαμφισβήτητα” αποδεικτικά στοιχεία. “Σε αυτό το στάδιο η επιστήμη λέει ότι η έλλειψη άσκησης στους καρκινοπαθείς μπορεί να είναι επιβλαβής”, δηλώνει η Cormie.

“Η άσκηση είναι το καλύτερο φάρμακο που μπορεί να δοθεί σε κάποιον, πέρα από τις παραδοσιακές θεραπείες του καρκίνου. Πλέον γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι που κάνουν τακτικά άσκηση αντιμετωπίζουν όλο και λιγότερες παρενέργειες κατά τη θεραπεία τους. Για παράδειγμα, κόπωση λόγω καρκίνου, ψυχική δυσφορία, ποιότητα ζωής». Επίσης, έχουν μικρότερο κίνδυνο για υποτροπή ή να πεθάνουν από την ασθένεια, δήλωσε η Cormie.

“Εάν τα αποτελέσματα της άσκησης ήταν ένα χάπι, θα το έπαιρνε κάθε ασθενής με καρκίνο και αυτό θα αποτελούσε σημαντική πρόοδο στη θεραπεία του καρκίνου”, γράφει η Cormie. “Αν υπήρχε ένα χάπι άσκησης, όλοι οι καρκινοπαθείς θα το έπαιρναν, κάθε αρμόδιος γιατρός θα το έγραφε ως συνταγή”.

«Η αντιμετώπισή μας απέναντι στον καρκίνο, και στο τι χρειάζεται να προσφέρουμε στους ανθρώπους ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης, πρέπει να αλλάξει. Όλοι οι ασθενείς με καρκίνο θα έχουν οφέλη από τη συνταγογραφημένη άσκηση».