Ο αριθμός των ενηλίκων με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία αποτελεί μια ανησυχητική πρόκληση για τη δημόσια υγεία. Αρχικά, πρόσφατα στοιχεία δείχνουν, ότι η πλειονότητα της κοινωνίας έχει γίνει παχύσαρκη καθώς τα περιβάλλοντα προωθούν την αυξημένη πρόσληψη τροφής, τα ανθυγιεινά τρόφιμα και τα χαμηλά επίπεδα άσκησης ενώ παράλληλα, αναζητούν γρήγορες και απότομες λύσεις σε δίαιτες χαμηλών θερμίδων.
Σαφώς, οι ειδικοί συμφωνούν ότι η απώλεια βάρους συμβαίνει όταν η ενεργειακή πρόσληψη είναι μικρότερη από την ενεργειακή δαπάνη και αυτή η ανισορροπία στην ενεργειακή εξίσωση είναι που οδηγεί σε απώλεια βάρους.Ωστόσο, η επίτευξη της μπορεί να γίνει με μείωση της πρόσληψης ή αύξηση της δαπάνης ή και τα δύο.
Τα προγράμματα απώλειας βάρους βασίζουν τον περιορισμό των θερμίδων σε δύο κύριες κατηγορίες:
- 1.Δίαιτες χαμηλών θερμίδων (LCDs) και
- 2.Δίαιτες πολύ χαμηλών θερμίδων (VLCDs).
Η βασική διαφορά τους είναι αυτή της ενεργειακής αξίας, με τις VLCD να παρέχουν λιγότερες από 800 θερμίδες την ημέρα.
Επιπλέον, τα VLCDs προγράμματα (π.χ. Optifast και Medifast) χρησιμοποιούν από τη δεκαετία του 1970 την πρόκληση ταχείας απώλειας βάρους. Συχνά, αποτελούν θεραπεία επιλογής για άτομα που είναι περισσότερο από 30% υπέρβαρα με συννοσηρότητες και χρειάζονται την παρακολούθηση από επαγγελματία υγείας. Τα LCD προγράμματα, περιλαμβάνουν τα πιο δημοφιλή προγράμματα απώλειας βάρους (π.χ. Weight Watchers, Nutrisystem, Jenny Craig κ.α).
Οι Κίνδυνοι από τις δίαιτες χαμηλών θερμίδων
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Ακόμη, οι επαγγελματίες του fitness λαμβάνουν υπόψη αυτές τις δίαιτες-τάσεις καθώς θα πρέπει να εξετάσουν αν υπάρχουν κίνδυνοι από μια τέτοια δίαιτα. Ορισμένοι από τους κινδύνους περιλαμβάνουν:
- Μειωμένη παροχή θρεπτικών συστατικών
- Μακροπρόθεσμη μείωση του ρυθμού του μεταβολισμού
- Μια συμπεριφορική “αντεπίθεση” από τη διατήρηση παρατεταμένης στέρησης τροφής
- Επιπτώσεις στην υγεία
Ανεπάρκεια Θρεπτικών Στοιχείων
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Επιπρόσθετα, πολλές δημοφιλείς δίαιτες απώλειας βάρους χρησιμοποιούν 1.200 θερμίδες ως το προτεινόμενο μέγιστο όριο. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι για την παροχή επαρκών θρεπτικών συστατικών το σώμα θα χρειαστεί 1.800 θερμίδες περίπου όπου είναι και ο χαμηλότερος αναγκαίος αριθμός. Ωστόσο, οι επαγγελματίες της γυμναστικής και της διατροφής γνωρίζουν ότι κάθε άτομο είναι διαφορετικό. Ακόμη, κάποιοι άνθρωποι χάνουν εύκολα βάρος με κατανάλωση 1.800 θερμίδων, ενώ άλλοι μειώνουν την πρόσληψή τους στις 1.200 για να επιτύχουν απώλεια βάρους.
Άρα, ο πρωταρχικός κίνδυνος κατά την πρόσληψη λιγότερων θερμίδων από 1.200 ημερησίως, είναι η ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών. Θεωρητικά, το σύστημα παροχής όλων των θρεπτικών συστατικών είναι η τροφή. Ακόμη, όταν μειώνουμε την πρόσληψη τροφής κάτω από ένα ορισμένο ποσοστό, μειώνουμε επίσης όλα εκείνα που περιέχουν τα τρόφιμα, με κίνδυνο την ανεπάρκειά τους. Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό οι ασκούμενοι στις δίαιτες περιορισμένων θερμίδων να επιλέγουν τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά.
Δοκιμάστε, επίσης, μια υγιεινή διατροφή , όπως την μεσογειακή που συνδυάζει τον θερμιδικό περιορισμό και είναι πλούσια σε μικροθρεπτικά συστατικά.
Μείωση του Μεταβολισμού
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Ειδικότερα, παρά τις πολλές απόψεις για την κατανάλωση φαγητού και το μεταβολισμό οι ειδικοί τονίζουν ότι η απώλεια βάρους δημιουργεί μειωμένες ενεργειακές ανάγκες αλλά δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του μεταβολισμού. Έτσι, όταν το σώμα χάνει κιλά μειώνει πραγματικά τις ανάγκες του. Επομένως, όταν οι ενεργειακές ανάγκες είναι μειωμένες δεν είναι παρά μια ατυχής “παρενέργεια” της απώλειας βάρους, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο αυτό συμβαίνει. Κατά συνέπεια, οι επιστήμονες ονομάζουν αυτόν τον όρο “ενεργειακό χάσμα” και αντιστοιχεί σε περίπου 8 θερμίδες ανά κιλό. Με άλλα λόγια, αν κάποιος χάσει 50 κιλά, χρειάζεται να καταναλώνει 350-400 λιγότερες θερμίδες την ημέρα για να διατηρήσει το βάρος του.
Συμπεριφορικές Αντιδράσεις
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Εντούτοις, η επαναπρόσληψη βάρους είναι συνηθισμένο φαινόμενο μετά από περιοριστικά προγράμματα απώλειας κιλών, και τα στοιχεία δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων χάνουν βάρος και το επανακτούν κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών ή και ετών. Ωστόσο, λίγα δεδομένα υποστηρίζουν ότι το ποσοστό που επανακτεί τα κιλά, σχετίζεται θετικά με τον αριθμό των θερμίδων που περιορίζουν κατά τη διάρκεια της δίαιτας. Ομως, στην πραγματικότητα, οι μελέτες δείχνουν ότι τόσο τα προγράμματα πολύ χαμηλών θερμίδων (VLCD) όσο και τα προγράμματα χαμηλών θερμίδων (LCD) οδηγούν σε αύξηση του βάρους με την πάροδο του χρόνου.
Κίνδυνοι για την υγεία
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Συμπερασματικά, η διατροφή για να υποστηρίζει την καλή υγεία πρέπει να παρέχει επαρκή θρεπτικά συστατικά, διαφορετικά οδηγεί σε διάφορα προβλήματα, όπως ο σχηματισμός χολόλιθων. Αδιαμφισβήτητα, παχύσαρκα άτομα, και ιδίως γυναίκες, αναπτύσσουν συχνά πέτρες στη χολή και τις εμφανίζουν ακόμη πιο συχνά κατά τη διάρκεια της ταχείας απώλειας βάρους. Επιπλέον, ο αυστηρός περιορισμός των θερμίδων επιφέρει κοινά προβλήματα όπως κόπωση, δυσκοιλιότητα, ναυτία και διάρροια.
Συνοψίζοντας
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Αν και οι σύντομες δίαιτες χαμηλής και πολύ χαμηλής ενέργειας έχουν βραχυπρόθεσμη επιτυχία, το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι τα προγράμματα που είναι αποτελεσματικά στην απώλεια βάρους δεν είναι απαραίτητα και επιτυχή στη μακροπρόθεσμη διατήρηση αυτή της απώλειας. Ακόμη, οι δίαιτες VLCDs, μπορεί να μην είναι πιο αποτελεσματικές από τους λιγότερο αυστηρούς διαιτητικούς περιορισμούς μακροπρόθεσμα, ενώ παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα ανεπιθύμητων παρενεργειών και αυξημένη ανάγκη για ιατρική παρακολούθηση.
Επιπλέον, η παχυσαρκία για τα περισσότερα παχύσαρκα άτομα είναι μία μακροχρόνια κατάσταση που απαιτεί συνεχή προσοχή σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, ακόμη και όταν η επίσημη θεραπεία απώλειας βάρους έχει λήξει. Επίσης ο επαγγελματίας προπονητής ενισχύει τη δέσμευση για μόνιμες υγιεινές αλλαγές στη διατροφή, τακτική σωματική δραστηριότητα και βελτιωμένη άποψη για το φαγητό. Παράλληλα, μπορεί να θελήσει να απενοχοποιήσει τον ακραίο θερμιδικό περιορισμό με ένα μετριοπαθές πρόγραμμα αλλαγής του τρόπου ζωής για την υποστήριξη της επιτυχούς απώλειας βάρους και την πρόληψη της επαναπρόσληψής του.
Κύρια Σημεία
Δίαιτες Χαμηλών Θερμίδων
Συνοψίζοντας, η δίαιτα χαμηλής κατανάλωσης θερμίδων (έναντι της δίαιτας χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή υδατάνθρακες) κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη δημοτικότητα και οι θεραπευτές τονίζουν ότι ένα αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο είναι απαραίτητο για την απώλεια βάρους.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι στις δίαιτες χαμηλών θερμίδων υπάρχει έλλειψη θρεπτικών συστατικών, μεταβολική κατάθλιψη, μεταβολές συμπεριφοράς λόγω της στέρησης επαρκούς ποσότητας τροφής καθώς και άλλους κινδύνους για την υγεία.
Εν κατακλείδι, αν και οι αυστηρές υποθερμικές δίαιτες έχουν κάποια επιτυχία στην απώλεια βάρους, οι επαγγελματίες προπονητές θα πρέπει να πουν στους ασκούμενούς τους να εστιάζουν σε μακροπρόθεσμες αλλαγές συμπεριφοράς, τόσο για την απώλεια κιλών, όσο και τη διατήρησή της.
Βιβλιογραφία
1. Ιστότοπος CDC
2. Flegal KM et al. Επικράτηση και τάσεις στην παχυσαρκία στους ενήλικες των ΗΠΑ, 1999 – 2008. JAMA. 2010; 303 (3): 235-241.
3. Bray G και σαμπάνια C. Πέρα από το ενεργειακό ισοζύγιο: Η παχυσαρκία έχει περισσότερα από τις χιλιοθερμίδες. J Am Diet Assoc 2005 Μάιος;105(5 Suppl 1):S17-23.
4. Andreyeva T, et al. Προσπάθεια απώλειας βάρους: Στρατηγικές δίαιτας μεταξύ των Αμερικανών με υπέρβαρο και παχυσαρκία το 1996 και το 2003. J Am Diet Assoc. 2010 Apr;110(4):535-42.
5. Hill JO, Wyatt HR, Reed GW, Peters JC. Παχυσαρκία και περιβάλλον (Πού πάμε από εδώ;). Επιστήμη. 2003; 299:853-855.
6. Pace PW, Bolton MP και Reeves RS. Ηθική της θεραπείας της παχυσαρκίας: επιπτώσεις για τους διαιτολόγους. J Am Diet Αναπλ. 1991;91:1258-1260.
7. Wadden TA. Αντιμετώπιση της παχυσαρκίας με μέτριο και σοβαρό θερμιδικό περιορισμό. Αποτελέσματα κλινικών ερευνητικών δοκιμών. Ann Intern Med. 1993 Oct 1, 119 (7 Pt 2): 688-93.
Πηγή
“LOW CALORIE DIETS: DANGERS AND CONSIDERATIONS”, https://blog.nasm.org/uncategorized/low-can-go-risks-trying-lose-weight-low-calorie-diets
