Το Σύνδρομο Υπακρωμιακής Πρόσκρουσης ή προστριβής ώμου (Shoulder Impingement Syndrome) είναι ένα πολύ κοινό σύνδρομο ανάμεσα στους αρσιβαρίστες και τους αθλητές που κάνουν αθλήματα στα οποία το άνω τμήμα του βραχίονα και του ώμου είναι πάνω από το κεφάλι του αθλητή ώστε να ωθήσει μια μπάλα στην αντίπαλη ομάδα (πχ. Καλαθοσφαίριση – Μπάσκετ, Πετοσφαίριση – βόλεϊ, Χειροσφαίριση – χάντμπολ κ.ο.κ). Οι σημαντικές τεχνικές πρόληψης συμπεριλαμβάνουν κατάλληλη προθέρμανση, συγκεκριμένες ασκήσεις ενδυνάμωσης, και εκπαίδευση στα προειδοποιητικά σημεία του Συνδρόμου της Υπακρωμιακής Προστριβής (Chang 2004).

Αρχικά, ας εξετάσουμε τη μηχανική. Το τενόντιο πέταλο σταθεροποιεί τον ώμο, ενώ ο δελτοειδής μυς συμμετέχει στην κίνηση του βραχίονα μακρυά από το σώμα μας. Όταν κάνουμε άσκηση, συχνά ενδυναμώνουμε τον δελτοειδή εκτελώντας ανυψώσεις με βαράκια μπροστά, πλάγια, και πιέσεις. Εάν το τενόντιο πέταλο δε συμμετέχει στην κίνηση, ο δελτοειδής μπορεί να αναλάβει και να παράγει διατμητική δύναμη με κατεύθυνση προς τα επάνω (Wilk et al, 1997). Αυτό μπορεί να πιέσει μέρος από το τενόντιο πέταλο και τον υπακρωμιακό θύλακο επάνω στο ακρώμιο της ωμοπλάτης, δημιουργώντας μία επώδυνη προστριβή ώμου (Chang 2004).

Έτσι, η δημιουργία ενός ισορροπημένου προγράμματος άσκησης των ώμων και ενδυνάμωσης των μυών που σταθεροποιούν τον ώμο είναι το κλειδί στην πρόληψη τραυματισμών.

Η ανάκτηση της σταθερότητας των ώμων θέλει αντοχή των ώμων, ώστε ο ασκούμενος να μπορεί να κάνει σετ και επαναλήψεις προτού προσθέσει φορτίο/βάρος.